Definify.com
Definition 2025
fretus
fretus
Latin
Adjective
frētus m (feminine frēta, neuter frētum); first/second declension
- (with ablative) trusting to, relying on, depending upon; supported by or leaning on something- in a good or bad sense
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | frētus | frēta | frētum | frētī | frētae | frēta | |
| genitive | frētī | frētae | frētī | frētōrum | frētārum | frētōrum | |
| dative | frētō | frētō | frētīs | ||||
| accusative | frētum | frētam | frētum | frētōs | frētās | frēta | |
| ablative | frētō | frētā | frētō | frētīs | |||
| vocative | frēte | frēta | frētum | frētī | frētae | frēta | |
Etymology 2
From fretum (“strait, channel”)
Noun
fretus m (genitive fretūs); fourth declension
Inflection
Fourth declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | fretus | fretūs |
| genitive | fretūs | fretuum |
| dative | fretuī | fretibus |
| accusative | fretum | fretūs |
| ablative | fretū | fretibus |
| vocative | fretus | fretūs |
References
- fretus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- fretus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- FRETUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “fretus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.