Definify.com
Definition 2024
gdakać
gdakać
Polish
Verb
gdakać impf (perfective gdaknąć)
- (intransitive) to cluck (to produce cluck sound)
- (colloquial) to yap; to talk a lot in an annoying manner
Conjugation
Conjugation of gdakać impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
| infinitive | gdakać | |||||
| present tense | 1st | gdaczę | gdaczemy | |||
| 2nd | gdaczesz | gdaczecie | ||||
| 3rd | gdacze | gdaczą | ||||
| past tense | 1st | gdakałem | gdakałam | gdakaliśmy | gdakałyśmy | |
| 2nd | gdakałeś | gdakałaś | gdakaliście | gdakałyście | ||
| 3rd | gdakał | gdakała | gdakało | gdakali | gdakały | |
| future tense | 1st | będę gdakał1 | będę gdakała1 | będziemy gdakali1 | będziemy gdakały1 | |
| 2nd | będziesz gdakał1 | będziesz gdakała1 | będziecie gdakali1 | będziecie gdakały1 | ||
| 3rd | będzie gdakał1 | będzie gdakała1 | będzie gdakało1 | będą gdakali1 | będą gdakały1 | |
| conditional | 1st | gdakałbym | gdakałabym | gdakalibyśmy | gdakałybyśmy | |
| 2nd | gdakałbyś | gdakałabyś | gdakalibyście | gdakałybyście | ||
| 3rd | gdakałby | gdakałaby | gdakałoby | gdakaliby | gdakałyby | |
| imperative | 1st | — | gdaczmy | |||
| 2nd | gdacz | gdaczcie | ||||
| 3rd | niech gdacze | niech gdaczą | ||||
| active adjectival participle | gdaczący | gdacząca | gdaczące | gdaczący | gdaczące | |
| contemporary adverbial participle | gdacząc | |||||
| impersonal past | gdakano | |||||
| verbal noun | gdakanie | |||||
| 1or: będę gdakać, będziesz gdakać etc. | ||||||