Definify.com
Definition 2025
genannt
genannt
German
Verb
genannt
- Past participle of nennen.
Adjective
genannt (not comparable)
Declension
Declension of genannt
| number & gender | singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | all genders | ||
| predicative | er ist genannt | sie ist genannt | es ist genannt | sie sind genannt | |
| strong declension (without article) |
nominative | genannter | genannte | genanntes | genannte |
| genitive | genannten | genannter | genannten | genannter | |
| dative | genanntem | genannter | genanntem | genannten | |
| accusative | genannten | genannte | genanntes | genannte | |
| weak declension (with definite article) |
nominative | der genannte | die genannte | das genannte | die genannten |
| genitive | des genannten | der genannten | des genannten | der genannten | |
| dative | dem genannten | der genannten | dem genannten | den genannten | |
| accusative | den genannten | die genannte | das genannte | die genannten | |
| mixed declension (with indefinite article) |
nominative | ein genannter | eine genannte | ein genanntes | (keine) genannten |
| genitive | eines genannten | einer genannten | eines genannten | (keiner) genannten | |
| dative | einem genannten | einer genannten | einem genannten | (keinen) genannten | |
| accusative | einen genannten | eine genannte | ein genanntes | (keine) genannten | |