Definition 2025
genfi
genfi
Hungarian
Adjective
genfi (not comparable)
- Genevan (of or relating to Geneva, Switzerland)
Declension
| Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) |
|
singular |
plural |
| nominative |
genfi
|
genfiek
|
| accusative |
genfit
|
genfieket
|
| dative |
genfinek
|
genfieknek
|
| instrumental |
genfivel
|
genfiekkel
|
| causal-final |
genfiért
|
genfiekért
|
| translative |
genfivé
|
genfiekké
|
| terminative |
genfiig
|
genfiekig
|
| essive-formal |
genfiként
|
genfiekként
|
| essive-modal |
—
|
—
|
| inessive |
genfiben
|
genfiekben
|
| superessive |
genfin
|
genfieken
|
| adessive |
genfinél
|
genfieknél
|
| illative |
genfibe
|
genfiekbe
|
| sublative |
genfire
|
genfiekre
|
| allative |
genfihez
|
genfiekhez
|
| elative |
genfiből
|
genfiekből
|
| delative |
genfiről
|
genfiekről
|
| ablative |
genfitől
|
genfiektől
|
Derived terms
Noun
genfi (plural genfiek)
- Genevan (person)
Declension
| Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) |
|
singular |
plural |
| nominative |
genfi
|
genfiek
|
| accusative |
genfit
|
genfieket
|
| dative |
genfinek
|
genfieknek
|
| instrumental |
genfivel
|
genfiekkel
|
| causal-final |
genfiért
|
genfiekért
|
| translative |
genfivé
|
genfiekké
|
| terminative |
genfiig
|
genfiekig
|
| essive-formal |
genfiként
|
genfiekként
|
| essive-modal |
—
|
—
|
| inessive |
genfiben
|
genfiekben
|
| superessive |
genfin
|
genfieken
|
| adessive |
genfinél
|
genfieknél
|
| illative |
genfibe
|
genfiekbe
|
| sublative |
genfire
|
genfiekre
|
| allative |
genfihez
|
genfiekhez
|
| elative |
genfiből
|
genfiekből
|
| delative |
genfiről
|
genfiekről
|
| ablative |
genfitől
|
genfiektől
|
| Possessive forms of genfi
|
| possessor |
single possession |
multiple possessions |
| 1st person sing. |
genfim
|
genfijeim
|
| 2nd person sing. |
genfid
|
genfijeid
|
| 3rd person sing. |
genfije
|
genfijei
|
| 1st person plural |
genfink
|
genfijeink
|
| 2nd person plural |
genfitek
|
genfijeitek
|
| 3rd person plural |
genfijük
|
genfijeik
|