Definify.com
Definition 2025
grimman
grimman
Old English
Verb
grimman
- to clamour
Conjugation
Conjugation of grimman (strong class 3)
| infinitive | grimman | tō grimmanne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | grimme | gramm |
| 2nd-person singular | grimmest | grumme |
| 3rd-person singular | grimmeþ | gramm |
| plural | grimmaþ | grummon |
| subjunctive | present | past |
| singular | grimme | grumme |
| plural | grimmen | grummen |
| imperative | ||
| singular | grimm | |
| plural | grimmaþ | |
| participle | present | past |
| grimmende | (ġe)grummen | |