Dutch

Noun

grondwoord n ‎(plural grondwoorden, diminutive grondwoordje n)

1. (grammar) primitive (word)
   • 1866, Johannes Kachelius, De vermakelijke latijnsche spraakkunst, ten nutte der jeugd. Tweede Druk., Amsterdam, p.11:

     Eindelijk nog in
     1. primitiva (grondwoorden), als: homo (een mensch), dies (een dag), ferio (ik klop).
     2. derivata (afgeleide woorden), als: homuncio (het ventje), hodie (van daag), ferula (een plak).

2. (linguistics) stem, word stem