Definify.com

Definition 2024

gubić impf ‎(perfective zgubić)

Conjugation of gubić impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		gubić
present tense	1st	gubię			gubimy
	2nd	gubisz			gubicie
	3rd	gubi			gubią
past tense	1st	gubiłem	gubiłam		gubiliśmy	gubiłyśmy
	2nd	gubiłeś	gubiłaś		gubiliście	gubiłyście
	3rd	gubił	gubiła	gubiło	gubili	gubiły
future tense	1st	będę gubił¹	będę gubiła¹		będziemy gubili¹	będziemy gubiły¹
	2nd	będziesz gubił¹	będziesz gubiła¹		będziecie gubili¹	będziecie gubiły¹
	3rd	będzie gubił¹	będzie gubiła¹	będzie gubiło¹	będą gubili¹	będą gubiły¹
conditional	1st	gubiłbym	gubiłabym		gubilibyśmy	gubiłybyśmy
	2nd	gubiłbyś	gubiłabyś		gubilibyście	gubiłybyście
	3rd	gubiłby	gubiłaby	gubiłoby	gubiliby	gubiłyby
imperative	1st	—			gubmy
	2nd	gub			gubcie
	3rd	niech gubi			niech gubią
active adjectival participle		gubiący	gubiąca	gubiące	gubiący	gubiące
passive adjectival participle		gubiony	gubiona	gubione	gubieni	gubione
contemporary adverbial participle		gubiąc
impersonal past		gubiono
verbal noun		gubienie
¹or: będę gubić, będziesz gubić etc.