Definify.com
Definition 2025
guttatus
guttatus
Latin
Adjective
guttātus m (feminine guttāta, neuter guttātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | guttātus | guttāta | guttātum | guttātī | guttātae | guttāta | |
| genitive | guttātī | guttātae | guttātī | guttātōrum | guttātārum | guttātōrum | |
| dative | guttātō | guttātō | guttātīs | ||||
| accusative | guttātum | guttātam | guttātum | guttātōs | guttātās | guttāta | |
| ablative | guttātō | guttātā | guttātō | guttātīs | |||
| vocative | guttāte | guttāta | guttātum | guttātī | guttātae | guttāta | |
Related terms
References
- guttatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- GUTTATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “guttatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.