Definify.com
Definition 2025
habitualis
habitualis
Latin
Adjective
habituālis m, f (neuter habituāle); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | habituālis | habituāle | habituālēs | habituālia | |
| genitive | habituālis | habituālium | |||
| dative | habituālī | habituālibus | |||
| accusative | habituālem | habituāle | habituālēs | habituālia | |
| ablative | habituālī | habituālibus | |||
| vocative | habituālis | habituāle | habituālēs | habituālia | |
References
- HABITUALIS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)