Definify.com
Definition 2025
haereticus
haereticus
Latin
Alternative forms
Adjective
haereticus m (feminine haeretica, neuter haereticum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | haereticus | haeretica | haereticum | haereticī | haereticae | haeretica | |
| genitive | haereticī | haereticae | haereticī | haereticōrum | haereticārum | haereticōrum | |
| dative | haereticō | haereticō | haereticīs | ||||
| accusative | haereticum | haereticam | haereticum | haereticōs | haereticās | haeretica | |
| ablative | haereticō | haereticā | haereticō | haereticīs | |||
| vocative | haeretice | haeretica | haereticum | haereticī | haereticae | haeretica | |
Adverb: haereticē
Derived terms
Terms derived from haereticus
|
|
|
Descendants
- Catalan: heretge
- Dalmatian: retikuot
- Old French: eretique
- Italian: eretico
- Occitan: eretge
- Portuguese: herético
- Spanish: herético, hereje
Noun
haereticus m (genitive haereticī); second declension
Inflection
Second declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | haereticus | haereticī |
| genitive | haereticī | haereticōrum |
| dative | haereticō | haereticīs |
| accusative | haereticum | haereticōs |
| ablative | haereticō | haereticīs |
| vocative | haeretice | haereticī |
References
- haereticus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- HAERETICUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “haereticus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- haereticus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016