Definify.com
Definition 2025
haikea
haikea
Finnish
Adjective
haikea (comparative haikeampi, superlative haikein)
Declension
| Inflection of haikea (Kotus type 15/korkea, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | haikea | haikeat | |
| genitive | haikean | haikeiden haikeitten |
|
| partitive | haikeaa haikeata |
haikeita | |
| illative | haikeaan | haikeisiin haikeihin |
|
| singular | plural | ||
| nominative | haikea | haikeat | |
| accusative | nom. | haikea | haikeat |
| gen. | haikean | ||
| genitive | haikean | haikeiden haikeitten haikeainrare |
|
| partitive | haikeaa haikeata |
haikeita | |
| inessive | haikeassa | haikeissa | |
| elative | haikeasta | haikeista | |
| illative | haikeaan | haikeisiin haikeihin |
|
| adessive | haikealla | haikeilla | |
| ablative | haikealta | haikeilta | |
| allative | haikealle | haikeille | |
| essive | haikeana | haikeina | |
| translative | haikeaksi | haikeiksi | |
| instructive | — | haikein | |
| abessive | haikeatta | haikeitta | |
| comitative | — | haikeine | |