Hungarian
Noun
igazolvány (plural igazolványok)
- certificate, pass, ID, identification, ident (a document or documents serving as evidence of a person's identity)
Declension
| Inflection (stem in -o-, back harmony) |
|
singular |
plural |
| nominative |
igazolvány
|
igazolványok
|
| accusative |
igazolványt
|
igazolványokat
|
| dative |
igazolványnak
|
igazolványoknak
|
| instrumental |
igazolvánnyal
|
igazolványokkal
|
| causal-final |
igazolványért
|
igazolványokért
|
| translative |
igazolvánnyá
|
igazolványokká
|
| terminative |
igazolványig
|
igazolványokig
|
| essive-formal |
igazolványként
|
igazolványokként
|
| essive-modal |
—
|
—
|
| inessive |
igazolványban
|
igazolványokban
|
| superessive |
igazolványon
|
igazolványokon
|
| adessive |
igazolványnál
|
igazolványoknál
|
| illative |
igazolványba
|
igazolványokba
|
| sublative |
igazolványra
|
igazolványokra
|
| allative |
igazolványhoz
|
igazolványokhoz
|
| elative |
igazolványból
|
igazolványokból
|
| delative |
igazolványról
|
igazolványokról
|
| ablative |
igazolványtól
|
igazolványoktól
|
| Possessive forms of igazolvány
|
| possessor |
single possession |
multiple possessions |
| 1st person sing. |
igazolványom
|
igazolványaim
|
| 2nd person sing. |
igazolványod
|
igazolványaid
|
| 3rd person sing. |
igazolványa
|
igazolványai
|
| 1st person plural |
igazolványunk
|
igazolványaink
|
| 2nd person plural |
igazolványotok
|
igazolványaitok
|
| 3rd person plural |
igazolványuk
|
igazolványaik
|