Definify.com
Definition 2025
ignitus
ignitus
Latin
Participle
ignītus m (feminine ignīta, neuter ignītum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | ignītus | ignīta | ignītum | ignītī | ignītae | ignīta | |
| genitive | ignītī | ignītae | ignītī | ignītōrum | ignītārum | ignītōrum | |
| dative | ignītō | ignītō | ignītīs | ||||
| accusative | ignītum | ignītam | ignītum | ignītōs | ignītās | ignīta | |
| ablative | ignītō | ignītā | ignītō | ignītīs | |||
| vocative | ignīte | ignīta | ignītum | ignītī | ignītae | ignīta | |
References
- ignitus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “ignitus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.