Definify.com
Definition 2024
illabundus
illabundus
Latin
Participle
illābundus m (feminine illābunda, neuter illābundum); first/second declension
- disposed to collapse, collapsing
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | illābundus | illābunda | illābundum | illābundī | illābundae | illābunda | |
| genitive | illābundī | illābundae | illābundī | illābundōrum | illābundārum | illābundōrum | |
| dative | illābundō | illābundō | illābundīs | ||||
| accusative | illābundum | illābundam | illābundum | illābundōs | illābundās | illābunda | |
| ablative | illābundō | illābundā | illābundō | illābundīs | |||
| vocative | illābunde | illābunda | illābundum | illābundī | illābundae | illābunda | |
References
- illabundus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press