Definify.com
Definition 2025
illaqueatus
illaqueatus
Latin
Participle
illaqueātus m (feminine illaqueāta, neuter illaqueātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | illaqueātus | illaqueāta | illaqueātum | illaqueātī | illaqueātae | illaqueāta | |
| genitive | illaqueātī | illaqueātae | illaqueātī | illaqueātōrum | illaqueātārum | illaqueātōrum | |
| dative | illaqueātō | illaqueātō | illaqueātīs | ||||
| accusative | illaqueātum | illaqueātam | illaqueātum | illaqueātōs | illaqueātās | illaqueāta | |
| ablative | illaqueātō | illaqueātā | illaqueātō | illaqueātīs | |||
| vocative | illaqueāte | illaqueāta | illaqueātum | illaqueātī | illaqueātae | illaqueāta | |