Definify.com
Definition 2025
illetlen
illetlen
Hungarian
Adjective
illetlen (comparative illetlenebb, superlative legilletlenebb)
Declension
| Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | illetlen | illetlenek |
| accusative | illetlent | illetleneket |
| dative | illetlennek | illetleneknek |
| instrumental | illetlennel | illetlenekkel |
| causal-final | illetlenért | illetlenekért |
| translative | illetlenné | illetlenekké |
| terminative | illetlenig | illetlenekig |
| essive-formal | illetlenként | illetlenekként |
| essive-modal | illetlenül | — |
| inessive | illetlenben | illetlenekben |
| superessive | illetlenen | illetleneken |
| adessive | illetlennél | illetleneknél |
| illative | illetlenbe | illetlenekbe |
| sublative | illetlenre | illetlenekre |
| allative | illetlenhez | illetlenekhez |
| elative | illetlenből | illetlenekből |
| delative | illetlenről | illetlenekről |
| ablative | illetlentől | illetlenektől |