Definify.com
Definition 2025
illucens
illucens
Latin
Participle
illūcēns m, f, n (genitive illūcentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | illūcēns | illūcentēs | illūcentia | ||
| genitive | illūcentis | illūcentium | |||
| dative | illūcentī | illūcentibus | |||
| accusative | illūcentem | illūcēns | illūcentēs | illūcentia | |
| ablative | illūcente, illūcentī1 | illūcentibus | |||
| vocative | illūcēns | illūcentēs | illūcentia | ||
1When used purely as an adjective.