Definify.com
Definition 2025
illustraturus
illustraturus
Latin
Participle
illūstrātūrus m (feminine illūstrātūra, neuter illūstrātūrum); first/second declension
- about to illuminate, elucidate
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | illūstrātūrus | illūstrātūra | illūstrātūrum | illūstrātūrī | illūstrātūrae | illūstrātūra | |
| genitive | illūstrātūrī | illūstrātūrae | illūstrātūrī | illūstrātūrōrum | illūstrātūrārum | illūstrātūrōrum | |
| dative | illūstrātūrō | illūstrātūrō | illūstrātūrīs | ||||
| accusative | illūstrātūrum | illūstrātūram | illūstrātūrum | illūstrātūrōs | illūstrātūrās | illūstrātūra | |
| ablative | illūstrātūrō | illūstrātūrā | illūstrātūrō | illūstrātūrīs | |||
| vocative | illūstrātūre | illūstrātūra | illūstrātūrum | illūstrātūrī | illūstrātūrae | illūstrātūra | |