Definify.com
Definition 2025
imitans
imitans
Latin
Participle
imitāns m, f, n (genitive imitantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | imitāns | imitantēs | imitantia | ||
| genitive | imitantis | imitantium | |||
| dative | imitantī | imitantibus | |||
| accusative | imitantem | imitāns | imitantēs | imitantia | |
| ablative | imitante, imitantī1 | imitantibus | |||
| vocative | imitāns | imitantēs | imitantia | ||
1When used purely as an adjective.