Definify.com
Definition 2025
imprecans
imprecans
Latin
Participle
imprecāns m, f, n (genitive imprecantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | imprecāns | imprecantēs | imprecantia | ||
| genitive | imprecantis | imprecantium | |||
| dative | imprecantī | imprecantibus | |||
| accusative | imprecantem | imprecāns | imprecantēs | imprecantia | |
| ablative | imprecante, imprecantī1 | imprecantibus | |||
| vocative | imprecāns | imprecantēs | imprecantia | ||
1When used purely as an adjective.