Definify.com
Definition 2025
imprecatus
imprecatus
Latin
Participle
imprecātus m (feminine imprecāta, neuter imprecātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | imprecātus | imprecāta | imprecātum | imprecātī | imprecātae | imprecāta | |
| genitive | imprecātī | imprecātae | imprecātī | imprecātōrum | imprecātārum | imprecātōrum | |
| dative | imprecātō | imprecātō | imprecātīs | ||||
| accusative | imprecātum | imprecātam | imprecātum | imprecātōs | imprecātās | imprecāta | |
| ablative | imprecātō | imprecātā | imprecātō | imprecātīs | |||
| vocative | imprecāte | imprecāta | imprecātum | imprecātī | imprecātae | imprecāta | |