Definify.com
Definition 2025
inauguratus
inauguratus
Latin
Participle
inaugurātus m (feminine inaugurāta, neuter inaugurātum); first/second declension
- divined, having been taken as an omen.
- consecrated, inaugurated, having been approved on the basis of omens.
- installed, having been installed.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | inaugurātus | inaugurāta | inaugurātum | inaugurātī | inaugurātae | inaugurāta | |
| genitive | inaugurātī | inaugurātae | inaugurātī | inaugurātōrum | inaugurātārum | inaugurātōrum | |
| dative | inaugurātō | inaugurātō | inaugurātīs | ||||
| accusative | inaugurātum | inaugurātam | inaugurātum | inaugurātōs | inaugurātās | inaugurāta | |
| ablative | inaugurātō | inaugurātā | inaugurātō | inaugurātīs | |||
| vocative | inaugurāte | inaugurāta | inaugurātum | inaugurātī | inaugurātae | inaugurāta | |