Definify.com
Definition 2025
incarnatus
incarnatus
Latin
Participle
incarnātus m (feminine incarnāta, neuter incarnātum); first/second declension
- having been made incarnate
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | incarnātus | incarnāta | incarnātum | incarnātī | incarnātae | incarnāta | |
| genitive | incarnātī | incarnātae | incarnātī | incarnātōrum | incarnātārum | incarnātōrum | |
| dative | incarnātō | incarnātō | incarnātīs | ||||
| accusative | incarnātum | incarnātam | incarnātum | incarnātōs | incarnātās | incarnāta | |
| ablative | incarnātō | incarnātā | incarnātō | incarnātīs | |||
| vocative | incarnāte | incarnāta | incarnātum | incarnātī | incarnātae | incarnāta | |