Definify.com
Definition 2025
incipiens
incipiens
Latin
Participle
incipiēns m, f, n (genitive incipientis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | incipiēns | incipientēs | incipientia | ||
| genitive | incipientis | incipientium | |||
| dative | incipientī | incipientibus | |||
| accusative | incipientem | incipiēns | incipientēs | incipientia | |
| ablative | incipiente, incipientī1 | incipientibus | |||
| vocative | incipiēns | incipientēs | incipientia | ||
1When used purely as an adjective.
Descendants
- Portuguese: incipiente
References
- INCIPIENS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)