Definify.com
Definition 2025
inclamatus
inclamatus
Latin
Participle
inclāmātus m (feminine inclāmāta, neuter inclāmātum); first/second declension
- cried out to, called upon, having been invoked
- exclaimed against, rebuked, having been scolded
- cried aloud, having been called out
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | inclāmātus | inclāmāta | inclāmātum | inclāmātī | inclāmātae | inclāmāta | |
| genitive | inclāmātī | inclāmātae | inclāmātī | inclāmātōrum | inclāmātārum | inclāmātōrum | |
| dative | inclāmātō | inclāmātō | inclāmātīs | ||||
| accusative | inclāmātum | inclāmātam | inclāmātum | inclāmātōs | inclāmātās | inclāmāta | |
| ablative | inclāmātō | inclāmātā | inclāmātō | inclāmātīs | |||
| vocative | inclāmāte | inclāmāta | inclāmātum | inclāmātī | inclāmātae | inclāmāta | |