Definify.com
Definition 2025
incommodandus
incommodandus
Latin
Participle
incommodandus m (feminine incommodanda, neuter incommodandum); first/second declension
- which is to be inconvenienced
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | incommodandus | incommodanda | incommodandum | incommodandī | incommodandae | incommodanda | |
| genitive | incommodandī | incommodandae | incommodandī | incommodandōrum | incommodandārum | incommodandōrum | |
| dative | incommodandō | incommodandō | incommodandīs | ||||
| accusative | incommodandum | incommodandam | incommodandum | incommodandōs | incommodandās | incommodanda | |
| ablative | incommodandō | incommodandā | incommodandō | incommodandīs | |||
| vocative | incommodande | incommodanda | incommodandum | incommodandī | incommodandae | incommodanda | |