Definify.com
Definition 2025
increpandus
increpandus
Latin
Participle
increpandus m (feminine increpanda, neuter increpandum); first/second declension
- which is to be rebuked
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | increpandus | increpanda | increpandum | increpandī | increpandae | increpanda | |
| genitive | increpandī | increpandae | increpandī | increpandōrum | increpandārum | increpandōrum | |
| dative | increpandō | increpandō | increpandīs | ||||
| accusative | increpandum | increpandam | increpandum | increpandōs | increpandās | increpanda | |
| ablative | increpandō | increpandā | increpandō | increpandīs | |||
| vocative | increpande | increpanda | increpandum | increpandī | increpandae | increpanda | |