Definify.com
Definition 2025
indoctus
indoctus
Latin
Adjective
indoctus m (feminine indocta, neuter indoctum); first/second declension
- untaught
- unlearned, ignorant, untrained
- Indocti discant, et ament meminisse periti.
- Let the unlearned learn and let the learned delight to remember.
- Indocti discant, et ament meminisse periti.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | indoctus | indocta | indoctum | indoctī | indoctae | indocta | |
| genitive | indoctī | indoctae | indoctī | indoctōrum | indoctārum | indoctōrum | |
| dative | indoctō | indoctō | indoctīs | ||||
| accusative | indoctum | indoctam | indoctum | indoctōs | indoctās | indocta | |
| ablative | indoctō | indoctā | indoctō | indoctīs | |||
| vocative | indocte | indocta | indoctum | indoctī | indoctae | indocta | |
References
- indoctus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- indoctus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- INDOCTUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “indoctus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.