Definify.com
Definition 2025
infitians
infitians
Latin
Participle
īnfitiāns m, f, n (genitive īnfitiantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | īnfitiāns | īnfitiantēs | īnfitiantia | ||
| genitive | īnfitiantis | īnfitiantium | |||
| dative | īnfitiantī | īnfitiantibus | |||
| accusative | īnfitiantem | īnfitiāns | īnfitiantēs | īnfitiantia | |
| ablative | īnfitiante, īnfitiantī1 | īnfitiantibus | |||
| vocative | īnfitiāns | īnfitiantēs | īnfitiantia | ||
1When used purely as an adjective.