Definify.com
Definition 2025
infitiatus
infitiatus
Latin
Participle
īnfitiātus m (feminine īnfitiāta, neuter īnfitiātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | īnfitiātus | īnfitiāta | īnfitiātum | īnfitiātī | īnfitiātae | īnfitiāta | |
| genitive | īnfitiātī | īnfitiātae | īnfitiātī | īnfitiātōrum | īnfitiātārum | īnfitiātōrum | |
| dative | īnfitiātō | īnfitiātō | īnfitiātīs | ||||
| accusative | īnfitiātum | īnfitiātam | īnfitiātum | īnfitiātōs | īnfitiātās | īnfitiāta | |
| ablative | īnfitiātō | īnfitiātā | īnfitiātō | īnfitiātīs | |||
| vocative | īnfitiāte | īnfitiāta | īnfitiātum | īnfitiātī | īnfitiātae | īnfitiāta | |