Definify.com
Definition 2025
inhereditaturus
inhereditaturus
Latin
Participle
inhērēditātūrus m (feminine inhērēditātūra, neuter inhērēditātūrum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | inhērēditātūrus | inhērēditātūra | inhērēditātūrum | inhērēditātūrī | inhērēditātūrae | inhērēditātūra | |
| genitive | inhērēditātūrī | inhērēditātūrae | inhērēditātūrī | inhērēditātūrōrum | inhērēditātūrārum | inhērēditātūrōrum | |
| dative | inhērēditātūrō | inhērēditātūrō | inhērēditātūrīs | ||||
| accusative | inhērēditātūrum | inhērēditātūram | inhērēditātūrum | inhērēditātūrōs | inhērēditātūrās | inhērēditātūra | |
| ablative | inhērēditātūrō | inhērēditātūrā | inhērēditātūrō | inhērēditātūrīs | |||
| vocative | inhērēditātūre | inhērēditātūra | inhērēditātūrum | inhērēditātūrī | inhērēditātūrae | inhērēditātūra | |