Definify.com
Definition 2025
inhiatus
inhiatus
Latin
Participle
inhiātus m (feminine inhiāta, neuter inhiātum); first/second declension
- gaped at, having been gaped at
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | inhiātus | inhiāta | inhiātum | inhiātī | inhiātae | inhiāta | |
| genitive | inhiātī | inhiātae | inhiātī | inhiātōrum | inhiātārum | inhiātōrum | |
| dative | inhiātō | inhiātō | inhiātīs | ||||
| accusative | inhiātum | inhiātam | inhiātum | inhiātōs | inhiātās | inhiāta | |
| ablative | inhiātō | inhiātā | inhiātō | inhiātīs | |||
| vocative | inhiāte | inhiāta | inhiātum | inhiātī | inhiātae | inhiāta | |