Definify.com
Definition 2025
inimicitia
inimicitia
Latin
Noun
inimīcitia f (genitive inimīcitiae); first declension
Inflection
First declension.
| Case | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| nominative | inimīcitia | inimīcitiae | 
| genitive | inimīcitiae | inimīcitiārum | 
| dative | inimīcitiae | inimīcitiīs | 
| accusative | inimīcitiam | inimīcitiās | 
| ablative | inimīcitiā | inimīcitiīs | 
| vocative | inimīcitia | inimīcitiae | 
Antonyms
- (enmity, hostility): amīcitia
 
Related terms
Descendants
  | 
References
- inimicitia in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
 - inimicitia in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
 - Félix Gaffiot (1934), “inimicitia”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
 -  Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- I am on bad terms with a person: sunt or intercedunt mihi cum aliquo inimicitiae
 - to be at enmity with a man: inimicitias gerere, habere, exercere cum aliquo
 - to make a person one's enemy: inimicitias cum aliquo suscipere
 - to lay aside one's differences: inimicitias deponere
 
 - I am on bad terms with a person: sunt or intercedunt mihi cum aliquo inimicitiae