Definify.com
Definition 2025
initiatus
initiatus
Latin
Participle
initiātus m (feminine initiāta, neuter initiātum); first/second declension
- begun, originated, having been begun
- consecrated, having been initiated into
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | initiātus | initiāta | initiātum | initiātī | initiātae | initiāta | |
| genitive | initiātī | initiātae | initiātī | initiātōrum | initiātārum | initiātōrum | |
| dative | initiātō | initiātō | initiātīs | ||||
| accusative | initiātum | initiātam | initiātum | initiātōs | initiātās | initiāta | |
| ablative | initiātō | initiātā | initiātō | initiātīs | |||
| vocative | initiāte | initiāta | initiātum | initiātī | initiātae | initiāta | |
References
- INITIATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)