Definify.com
Definition 2025
innuens
innuens
Latin
Participle
innuēns m, f, n (genitive innuentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | innuēns | innuentēs | innuentia | ||
| genitive | innuentis | innuentium | |||
| dative | innuentī | innuentibus | |||
| accusative | innuentem | innuēns | innuentēs | innuentia | |
| ablative | innuentī | innuentibus | |||
| vocative | innuēns | innuentēs | innuentia | ||