Definify.com
Definition 2025
inponens
inponens
Latin
Participle
inpōnēns m, f, n (genitive inpōnentis); third declension
- Alternative form of impōnēns
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | inpōnēns | inpōnentēs | inpōnentia | ||
| genitive | inpōnentis | inpōnentium | |||
| dative | inpōnentī | inpōnentibus | |||
| accusative | inpōnentem | inpōnēns | inpōnentēs | inpōnentia | |
| ablative | inpōnentī | inpōnentibus | |||
| vocative | inpōnēns | inpōnentēs | inpōnentia | ||