Definify.com
Definition 2025
inportunus
inportunus
Latin
Adjective
inportūnus m (feminine inportūna, neuter inportūnum); first/second declension
- Alternative form of importūnus
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | inportūnus | inportūna | inportūnum | inportūnī | inportūnae | inportūna | |
| genitive | inportūnī | inportūnae | inportūnī | inportūnōrum | inportūnārum | inportūnōrum | |
| dative | inportūnō | inportūnō | inportūnīs | ||||
| accusative | inportūnum | inportūnam | inportūnum | inportūnōs | inportūnās | inportūna | |
| ablative | inportūnō | inportūnā | inportūnō | inportūnīs | |||
| vocative | inportūne | inportūna | inportūnum | inportūnī | inportūnae | inportūna | |