Definify.com
Definition 2025
inriguus
inriguus
Latin
Adjective
inriguus m (feminine inrigua, neuter inriguum); first/second declension
- Alternative form of irriguus
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | inriguus | inrigua | inriguum | inriguī | inriguae | inrigua | |
| genitive | inriguī | inriguae | inriguī | inriguōrum | inriguārum | inriguōrum | |
| dative | inriguō | inriguō | inriguīs | ||||
| accusative | inriguum | inriguam | inriguum | inriguōs | inriguās | inrigua | |
| ablative | inriguō | inriguā | inriguō | inriguīs | |||
| vocative | inrigue | inrigua | inriguum | inriguī | inriguae | inrigua | |
Related terms
References
- inriguus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- INRIGUUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)