Definify.com
Definition 2025
insidiatus
insidiatus
Latin
Participle
īnsidiātus m (feminine īnsidiāta, neuter īnsidiātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | īnsidiātus | īnsidiāta | īnsidiātum | īnsidiātī | īnsidiātae | īnsidiāta | |
| genitive | īnsidiātī | īnsidiātae | īnsidiātī | īnsidiātōrum | īnsidiātārum | īnsidiātōrum | |
| dative | īnsidiātō | īnsidiātō | īnsidiātīs | ||||
| accusative | īnsidiātum | īnsidiātam | īnsidiātum | īnsidiātōs | īnsidiātās | īnsidiāta | |
| ablative | īnsidiātō | īnsidiātā | īnsidiātō | īnsidiātīs | |||
| vocative | īnsidiāte | īnsidiāta | īnsidiātum | īnsidiātī | īnsidiātae | īnsidiāta | |
References
- Félix Gaffiot (1934), “insidiatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- insidiatus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016