Definify.com
Definition 2025
insimulans
insimulans
Latin
Participle
īnsimulāns m, f, n (genitive īnsimulantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | īnsimulāns | īnsimulantēs | īnsimulantia | ||
| genitive | īnsimulantis | īnsimulantium | |||
| dative | īnsimulantī | īnsimulantibus | |||
| accusative | īnsimulantem | īnsimulāns | īnsimulantēs | īnsimulantia | |
| ablative | īnsimulante, īnsimulantī1 | īnsimulantibus | |||
| vocative | īnsimulāns | īnsimulantēs | īnsimulantia | ||
1When used purely as an adjective.