Definify.com
Definition 2025
instandus
instandus
Latin
Participle
īnstandus m (feminine īnstanda, neuter īnstandum); first/second declension
- which is to be urged
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | īnstandus | īnstanda | īnstandum | īnstandī | īnstandae | īnstanda | |
| genitive | īnstandī | īnstandae | īnstandī | īnstandōrum | īnstandārum | īnstandōrum | |
| dative | īnstandō | īnstandō | īnstandīs | ||||
| accusative | īnstandum | īnstandam | īnstandum | īnstandōs | īnstandās | īnstanda | |
| ablative | īnstandō | īnstandā | īnstandō | īnstandīs | |||
| vocative | īnstande | īnstanda | īnstandum | īnstandī | īnstandae | īnstanda | |