Definify.com
Definition 2025
instituens
instituens
Latin
Participle
īnstituēns m, f, n (genitive īnstituentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | īnstituēns | īnstituentēs | īnstituentia | ||
| genitive | īnstituentis | īnstituentium | |||
| dative | īnstituentī | īnstituentibus | |||
| accusative | īnstituentem | īnstituēns | īnstituentēs | īnstituentia | |
| ablative | īnstituente, īnstituentī1 | īnstituentibus | |||
| vocative | īnstituēns | īnstituentēs | īnstituentia | ||
1When used purely as an adjective.