Definify.com

Definition 2024


insuescens

insuescens

Latin

Participle

īnsuēscēns m, f, n (genitive īnsuēscentis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
nominative īnsuēscēns īnsuēscentēs īnsuēscentia
genitive īnsuēscentis īnsuēscentium
dative īnsuēscentī īnsuēscentibus
accusative īnsuēscentem īnsuēscēns īnsuēscentēs īnsuēscentia
ablative īnsuēscente, īnsuēscentī1 īnsuēscentibus
vocative īnsuēscēns īnsuēscentēs īnsuēscentia

1When used purely as an adjective.