Definify.com
Definition 2025
insultus
insultus
Latin
Etymology
Future passive participle of īnsiliō
Participle
īnsultus m (feminine īnsulta, neuter īnsultum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | īnsultus | īnsulta | īnsultum | īnsultī | īnsultae | īnsulta | |
| genitive | īnsultī | īnsultae | īnsultī | īnsultōrum | īnsultārum | īnsultōrum | |
| dative | īnsultō | īnsultō | īnsultīs | ||||
| accusative | īnsultum | īnsultam | īnsultum | īnsultōs | īnsultās | īnsulta | |
| ablative | īnsultō | īnsultā | īnsultō | īnsultīs | |||
| vocative | īnsulte | īnsulta | īnsultum | īnsultī | īnsultae | īnsulta | |
References
- insultus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- INSULTUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- insultus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016