Definify.com
Definition 2025
interrogans
interrogans
Latin
Participle
interrogāns m, f, n (genitive interrogantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | interrogāns | interrogantēs | interrogantia | ||
| genitive | interrogantis | interrogantium | |||
| dative | interrogantī | interrogantibus | |||
| accusative | interrogantem | interrogāns | interrogantēs | interrogantia | |
| ablative | interrogante, interrogantī1 | interrogantibus | |||
| vocative | interrogāns | interrogantēs | interrogantia | ||
1When used purely as an adjective.