Definify.com
Definition 2025
intortus
intortus
Latin
Participle
intortus m (feminine intorta, neuter intortum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | intortus | intorta | intortum | intortī | intortae | intorta | |
| genitive | intortī | intortae | intortī | intortōrum | intortārum | intortōrum | |
| dative | intortō | intortō | intortīs | ||||
| accusative | intortum | intortam | intortum | intortōs | intortās | intorta | |
| ablative | intortō | intortā | intortō | intortīs | |||
| vocative | intorte | intorta | intortum | intortī | intortae | intorta | |
References
- intortus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “intortus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.