Definify.com
Definition 2025
intromittens
intromittens
Latin
Participle
intrōmittēns m, f, n (genitive intrōmittentis); third declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | intrōmittēns | intrōmittentēs | intrōmittentia | ||
| genitive | intrōmittentis | intrōmittentium | |||
| dative | intrōmittentī | intrōmittentibus | |||
| accusative | intrōmittentem | intrōmittēns | intrōmittentēs | intrōmittentia | |
| ablative | intrōmittente, intrōmittentī1 | intrōmittentibus | |||
| vocative | intrōmittēns | intrōmittentēs | intrōmittentia | ||
1When used purely as an adjective.