Definify.com
Definition 2025
invictus
invictus
Latin
Adjective
invictus m (feminine invicta, neuter invictum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | invictus | invicta | invictum | invictī | invictae | invicta | |
| genitive | invictī | invictae | invictī | invictōrum | invictārum | invictōrum | |
| dative | invictō | invictō | invictīs | ||||
| accusative | invictum | invictam | invictum | invictōs | invictās | invicta | |
| ablative | invictō | invictā | invictō | invictīs | |||
| vocative | invicte | invicta | invictum | invictī | invictae | invicta | |
Related terms
- invictē
- invictrīx
- victus
- invictissimus
Descendants
References
- invictus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- invictus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “invictus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.