Definify.com
Definition 2025
invitandus
invitandus
Latin
Participle
invītandus m (feminine invītanda, neuter invītandum); first/second declension
- which is to be invited
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | invītandus | invītanda | invītandum | invītandī | invītandae | invītanda | |
| genitive | invītandī | invītandae | invītandī | invītandōrum | invītandārum | invītandōrum | |
| dative | invītandō | invītandō | invītandīs | ||||
| accusative | invītandum | invītandam | invītandum | invītandōs | invītandās | invītanda | |
| ablative | invītandō | invītandā | invītandō | invītandīs | |||
| vocative | invītande | invītanda | invītandum | invītandī | invītandae | invītanda | |