Definify.com
Definition 2025
invocatus
invocatus
Latin
Participle
invocātus m (feminine invocāta, neuter invocātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | invocātus | invocāta | invocātum | invocātī | invocātae | invocāta | |
| genitive | invocātī | invocātae | invocātī | invocātōrum | invocātārum | invocātōrum | |
| dative | invocātō | invocātō | invocātīs | ||||
| accusative | invocātum | invocātam | invocātum | invocātōs | invocātās | invocāta | |
| ablative | invocātō | invocātā | invocātō | invocātīs | |||
| vocative | invocāte | invocāta | invocātum | invocātī | invocātae | invocāta | |
References
- invocatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- invocatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “invocatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.